Gecenin zifiri karanlığında
Evlatlarına ışık vermek için;
yanıyordu “yüreği”…
Bağdatta Ruhunu arıyordu
“şems-i tebrizi” gibi
O enfes kalbi…
Bir ses, yalnızlık tahtından;
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta