Bağda Şiiri - Hüseyin Kocaispir

Gülünü kaybeden bülbül ötende
Bir zamanlar biri gezerdi bağda
Bülbülü yitiren güller bitende
Bir zamanlar biri tozardı bağda

Düldül’ün dağından şafak sökerken
Hüthütün çayında ahu sekerken
İncirin dalında ballar kokarken
Çiğ kokan toprağı kazardı bağda

Çarpık menekşeler kalpten açınca
Boynu bükük nergis kokun saçınca
Sen gibi tavşanlar dağa kaçınca
Adını taşlara yazardı bağda

Kurtlar kuşlar başlar suya dalardı
Dağlar taşlar kaşlar seyre dolardı
Bağrında açanlar sensiz solardı
Resmini gönlüne çizerdi bağda

Kazma kehni belnen aktar toprağı
Beslersen dibini açar yaprağı
Suyunu verirsen sever toprağı
Yorulunca başlar sızardı bağda

Vamık’ınan Azra otunu biçmiş
Kerem’inen Aslı suyunu içmiş
Biçare Hacı’nsa elini açmış
Dualar sonsuza uzardı bağda