Bağbozumu Şiiri - Gökhan Öktem

Her şiirin bir hikayesi olmalı tıpkı
Her hikayenin bir şiiri olması gerektiği gibi...
Yaşam bir hikayeler bütünü değil mi aslında...?
Şöyle karıştırıp birleştirince de bir roman...
Bir hikayeler manzumesi... ya da hikayemsi bir roman...
Bir adanmışlıkların, gizli tutkuların, dipsiz acıların, eşsiz mutlulukların, sevinçlerin, kazanışların ve kaybedişlerin hikayesi
Ya da tarifsiz korkuların ve derin ihtirasların romanı...
Aşklarımızı terk ediş ve edilişlerimizden soyutlayabilir miyiz hiç...?
Ya da alışkanlıklarımızı geçmişimizden... ?
Zaman geçer, her şey zamanla birlikte akıp geçer..
Olaylar duygularla kol kola
Anılarda yerlerini alıverir vakit kaybetmeden
Zamanın uzayan kirli koridorlarında...
Anılar hikayelere dönüşür bir çırpıda, kesik kesik hikayeler..
Her hikaye başlangıçtır aslında sonu gelmez bir romana
Ya da bildik sonlar yüklenir her romanın hikayemsi dokusuna...
Yaşamlar yaşanmışlıklardır aslında, tercihler kıskacında...
Ve yaşanacaklardır umutlar bulamacında..
Her tercih biraz umuttur aslında biraz da bildik tanıdık bir alışkanlık,
Ama salt bir umut değildir ne de salt alışkanlık...
Bu yüzden, salt bu yüzden çoğu zaman bir bilinç gerektirmez
Ama her tercih huzursuzluk yaratır biraz bilinç altından.
Bilinç ile bilinç altı sularında gidip gelen
karakterimizin aynasıdır aslında tercihlerimiz
Ve bağbozumu gibidir hayat geçmişimizin hikayemsi romanından arta kalan
Mevsimler gibi akışkan ve sözcükler kadar saydam...
Bağbozumu gibidir hayat her ölümden bir yaşam çıkaran...

Her şiirin bir hikayesi vardır
Her hikayenin bir şiiri olduğu kadar...
Yaşam bir hikayeler bütünüdür aslında...
Şöyle karıştırıp birleştirince de bir roman
Bir hikayeler manzumesi... ve de hikayemsi bir roman...
Bir bağbozumu deviniminde akışkan ve sözcükler kadar saydam..
Bir bağbozumu güzelliğindedir hayat her ölümden bir yaşam çıkaran...

(İstanbul,20,01,2002)