Bağbozumu idi eylülün rengi

Korkunçtu fırtına, korkunçtu dalgalar,
Savuruyordu kum tanelerini!
Kapkara sular, sahiller upuzun…
Bir meçhulü hüznüyle emzirerek sürüklüyordu.
Siyah şallara bürünmüştü gidenler,
Bütün hayatı berrak sularda geçenler,
Düşünmemişti bu günleri.
Ey hayat, deli rüzgârla dökülüyorsun kayalardan!
Bir ürperişle gelen veya gelecek olan,
Bağ bozumu idi eylülün rengi,
Acılar bırakır kanayan kalplerde.
Dilsizdi kum taneleri fırtınaların önünde,
Ruhlar ayrılmıştı bedenlerden…
Bir yangındı kıpkızıl tüten,
Ya da, sular üstünde bir ayışığı.!