Bir sehpa kurulurdu
Şarap mahzenlerinin
Eskimiş serinliğinde
Oynaşırdı kelimeler
Dudakların
Yemiş veren bekaretinde
Ama hiç kimse söylemezdi
Gerçeklerin bağbozumunu
Gülücüklerin karanlığına
Sanki mavi devler beklenirdi
İlkbaharın renkli şölenlerinde
Nisan’da geçerdi Mayıs’da
Bir gitarın tellerinde kırıtarak
Hiç bir zaman
Denizin sesi duyulmazdı
Kılıçların ahenkli şıkırtılarında
Ellerini yüzüne kapatırdı
Söz söylemeye
Gücü olmayan kadınlar
Tarih utanırdı...
Kayıt Tarihi : 31.7.2013 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!