Ehl-i gönül dünyada bir lahza konup gider
Dimağlara sayısız katreler sunup gider
Sanat gülistanının bağbanı Hakk’a yürür
Ruhu hangi Burak’a kim bilir binip gider
Milletinin ufkunu ötelere açarak
Müsterih bir vicdanla ukbâya dönüp gider
Bir ömür yürüyerek tefekkür vadisinde
Dâr-ı bekâ aşkını kalbe kuşanıp gider
Her ameli bir tövbe, her tövbesi gayrettir
Daha dünya yüzünde günahtan yunup gider
Cehdü gayret içinde onlar ki can tüketir
Bir gün yüreğindeki fırtına dinip gider
Ruh ızdırap çektikçe tekâmüle erişir
Can beden kılıfından nâgah silkinip gider
Hem kalemi, hem sözü, hem hâliyle cehd eder
Cehlin karanlığını bir nebze yenip gider
Varlığın gayesini her nefeste hisseder
Âlemi yaratanın aşkıyla yanıp gider
Döner geriye bakar, canlı eserler görür
Onlara harcadığı ömre sevinip gider
Kayıt Tarihi : 29.1.2016 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!