Okşasaydım yaprağını dalını,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Koklasaydım yeşilini, alını,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Dokunsaydım dalda gülün rengine,
Coşardım sevinçten sığmam engine.
Gül ile bülbülün dil ahengi/ne,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Kenetle bağlasam açık arayı,
Sevgiyle dağlasam onmaz yarayı!
Aşkıyla ağlasam, silsem karayı,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Savrulup kalplerde Hakk’ın seliyle,
Kavrulup çöllerde Rabb’ın yeliyle,
Yoğrulup güllerde aşkın diliyle,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Bilirdim özüme sevgi ekeni,
Bulurdum seherde sevda çekeni!
Basardım bağrıma çakırdikeni,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Lal olsa da dilim durmaz öterdi,
Hasretim son bulur, derdim biterdi!
Güllerin kokusu bana yeterdi,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Gönlümde, ruhumda çiçekler açar,
Bin bir meyve verir olmazdım naçar!
Şahan der Allah’ım eyleme duçar,
Gönül bahçesinde bağban olsaydım…
Kayıt Tarihi : 9.2.2016 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!