Bağban Şiiri - Fahri Terzi

Derde bağban hayretmezin bağında,
Bağ-ı gülistanın gonca bağrında.
Billur idim çamurlandım uğrunda,
Eşref hoyratlara yanık nağme çobanım,
Harput bağlarında gönlü yitik bağbanım.
Yürekte gök gürler,ağaçlar inler,
Harabe hanede maya kim dinler?
Kapılar açılar, saçılır cinler,
Baykuşsuz, viransız rüyalarda çobanım,
Harput bağlarında gülü yitik bağbanım.
Dutlar silkelenir, kaynar pekmezler,
Zarar dide olanlar, bağı sevmezler,
Garaerik Lokman-ı deva bilmezler,
Kan damlasın yaprak,karadutta çobanım,
Harput bağlarında dalı yitik bağbanım.
Eyvanlarda sevdalar mayalanmış,
Yüreklere belalar mayalanmış,
Gahi ağyar, gahi yar oyalamış,
Hasretinle pişmiş vuslatlara çobanım,
Harput bağlarında bağda yitik bağbanım.
Tahirnebi, öküzgözü üzümü,
Arsız ayrık ettin, yırttın yüzümü,
Yola yuvarladım gören gözümü,
Kınalı ellerin kuzusuna çobanım,
Harput bağlarında dağda yitik bağbanım.
Gönlümde kal, nar-ı gurbette gezme,
İçime sinmiyor, el ile üzme…
Çeşm-i bülbül sevi, söz ile ezme,
Ağyol’un yamaçlarında garip çobanım,
Harput bağlarında gözden yitik bağbanım.