Bağ Bozumuydu Zaman

Bağ bozumuydu zaman
Hazana gebe mavi düşler
Gül kurusu gönüllerde açan pembe umutlar
Pervasızca pırangalandı demir perdelere

Gülistan bahçeleri mahpus
Altın sarısı buğday başakları kırık dökük vazolarda
Müebbet hapsine reva görülüyor gül kokulu sevdalar

Mikron mikron işgal ederken göğüs kafesini
kara bulutlar
Ben
eli ayağı pırangalı mahkumlar misali
seyrediyorum çelik duvarları yalayan hırçın
dalgaların arasında şefkate hasret kalan saçlarının sefaletini
Kement atıp boğuyorlar çocuksu umutları
Şimşekler çakarken düşlerin derinliklerinde
maziyi yad ediyor boş mezar taşları

Virane ömürleri yoklar ara sıra mavi düşler
Beyhude geçen yıllarda
dönüşü olmayan yollar uslanır
Ey hayat
ilmek ilmek nakşettin iğde dikenlerini tenime
Ilgıt ılgıt kanattın
gül dalını mesken tutan yürek yelpazelerini

Ahtım olsun ki
lime lime ezeceğim şahmeranın şerrini
elbet bir gün akıtırlar senin de çeşminden kanlı yaşırı
İşte o zaman
büyük bir zevkle dikeceğim başına
isimsiz cisimsiz mezar taşını

Nafize