Bağ bozumunda Şiiri - Atilla Özişitmez

Bu bağ bozumunda sen göremedin
üzümlerin sarardığını
teğeklerin ıslak diplerinde
gözlerimin kaldığını
nasılda severdin ellerinle koparmayı
çardağın yanındaki artezyene uzatıp
buğulu taneleri yıkamayı
güneş okşarken kızıl saçlarını
kırmızı toprağın üzerine oturup
asmalara bakmayı

bu yıl senin hasretinle
sararıp soldu üzümler
kimileri senin gibi
bağbozumunu görmeden düştü
toprağın bağrına
kimileri benim gibi
ziyan olup gittiler
meyhane masalarında
bir sarhoş, bir şarap kokusu kaldı
yemyeşil umutlardan geriye.

bağbozumu başladı dağların eteklerinde
acı tebessümlerin
düşlerin çok ötesinde kaldı,
bulutlar çöktü ömrüme
bağları sarı bir matem sardı,
gittiğin o yerde başladı mı bağbozumu,
dön gel artık, mevsim sonbahar
üzümler sarardı...