Bağ bozumu imece şiir

Şiirden bir Şelale
köylü kızın saçları-adı
ya ayşe ya Emine

özendiyse şehirliye anası
belki hale ya da lale

ona sevgim öyle ki ince tüllerden
başı başıma taç gonca güllerden

gülüşü öpöz can suyu
bakışı ay doğurur köy gecelerine
sevincim arşa çıkar ikindi vakti onu görünce

söylemek lazımdır doğruyu vebali onun
zarif bir yelpaze sanki elleri
değince ellerime
narin bir kelebeğin dokunuşudur

bazı avlusunda halvet olur
içime nurlar saçar mırıltıları

uzun bir duanın sessiz ve derin okunuşudur
çiçek çiçek Yasemin'ce
adı ya hale ya Lale

dudakları kaç İstanbul bağışlar
bilse ki
Boğazdan İnci
ayakları afacan çocuk sevinci
bütün gün koşturur durur
yürümek değil ki onunki
öyle zarif öyle narin
sanki yükselip yükselip uçacak gibi

yağınca güz yağmurları
ıslanır kanatları
nazlı nazlı uçuşudur
Martıların

12/Ekim/2013/Cumartesi/Bodrum

Yüksel Nimet Apel