Güneşin ışığı yansıdıkça dağlara,
Viran bağlardan toplanır ay ışığı.
Çalınırken zamanın kılıcı yollara,
Kuruyan dalda yürütür sarmaşığı.
Yanan gölgelerde titreyen ümitler.
Kavrulunca sabah,akşamı bekler.
Yanarken ay ışığında ayaz geceler.
Gönül bağında serin rüzgarı bekler.
Olgun salkımlarda sararan yaprak,
Hangi düşün baharında yaşayacak.
Bağ bozumu,ümidin tarlası olacak.
Kırık dallardan toplanırken ay ışığı.
Kuruyan dallarda asılı sabahların.
Yanmadan kavrulmaz günahların.
Kuruyan bağda asmayı yolanların.
Acılar sofrasında kaybolur ay ışığı.
Kayıt Tarihi : 30.5.2006 20:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Karakulakküçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/30/bag-bozumu-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!