Bağ Şiiri - Bilal Yavuz

yün çiğneyen, keçeyle güreşen efelerin
nasır tutmuş düşlerini bilirim
iffetini kilimlerle dokuyan kızların
bükülen beli, tutulan dizidir yerim
ben hasret, hasret oğlu hasretim
anadolunun bağrına çöreklenen
cihanın en ilahi ittihadının
hayaliyle kadim ocaklardan tüten

naylon toplayan sabiler benimle
sökecek sadrından sahte yürekleri
mezopotamyadan tuna boylarına
orhun vadisinden kızıldenize ezgim
dinmeyecek kıyamete değin

ben hasret, hasret oğlu hasretim
yaprağın ezilirken bestelediği
nesli tükenmeden mücahidlerin
kerbelada doğdum, ayasofyada öleceğim