Bağ Şiiri - Derya Kızılgöz

İki eşik arası yolu aydınlatanlar
Sabah güneşi misali
Dökünce ışığını
İncelir her hal
Döne döne
Gelip geçtiğimiz izde
Bir akın var o düzde
Yetiştik tam vaktine

Ferahlığın
Genleşdikçe açılan ufkuna
Genişleyen geceler
Mavi bir yürek atımı
Kimi zamanların derinliğinden izdiham öncesi
Umudu kuşanmış gök kuşlarına
Hevesin
Gayret bileyen pençesi
Tut eder dallara

Uçmaktan yangılı kanatları indirir suya
Susuzluktan kurumuş genzi
Soluk tüter duman duman
Bilinmez hangi çağlar tortusundan
Nefes esintisi
Değiştirir çok şeyi
Açık yüreklilik cesareti incitmez
Nezaket kınından çekilen sabır
Biler merhameti

Vakit durur apansız
Tam olduğu yerde
Kırık bir bilmece
Kaynayıverir kırığından

Doldurur kabını gözlerin
Gördüğü her güzellikle
Bin umudu taçlandırır
Güç, zorluk, engel yerine
Alınca yüreğine
Açar yüzünde
Tebessüm diye