Bağ Şiiri - Halil Kürşat Eröz

Sana gözyaşı koleksiyonumu göstermiş miydim?
Bak şu mesela
Hani dokunmuştun

Bir de bu var gidiyorum demiştin
Hani dökülmüştüm

Bir dokunsam diyorum
Hay demez olaydım
Nasıl uzaklaşıyorum
Uzaklaşınca özlerim

Nasıl bir bağ var diyorum
Bıraksalar dağları aşacağız
Yangınlara çıplak ayak koşacağız

Çığlıklardan bağırmaktan
Sesimiz kısık

Ne hayat ne ölüm
Hiç bir şey değiştiremiyor
Öyle yakınım öyle hasretim ki sana
Sarılmışım sanki
Sinemde sıkıştırmışım

Bu sessizlik,
Bu içimde avaz avaz yankılanan çığlıklar
Yoruldum
Güçlü görünmekten
Yoruldum
Kader mi

Ben neden dönüp dolaşıp aynı yere varıyorum
Deryada su zerresi
Buharlaşıyorum
Buluta yüküm şimdi
Dökülüyorum deryaya
Bir sürü zerre bir arada
Ben hep o imkansız
O durdurulamaz ışığa
Vurulup coşuyorum.