Say bademleri,
say acı olanı, uyanık tutanı say,
beni de onlara kat:
Gözünü arardım hep, gözünü açtığında,
sana kimselerin bakmadığı bir anda,
örerdim ya o saklı, o gizli ipliği ben,
ki onun üzerinde tasarladığın çiy'in
testilere doğru kaydığı bir zamanda,
yüreğe varamamış öz bir sözle korunan.
Ancak böyle varırdın adına, senin olan,
o şaşmaz adımlarla kendine yürüyerek,
savrulurdu çekiçler sanki bir çan kulesi
boşluğundaymış gibi senin suskunluğunun.
Ölmüş olan o şey senin koluna girer
ve işittiklerin de seninle birleşirdi,
üç olup giderdiniz geceyi katederek.
Beni de acı yap, acı yap beni.
Bademlerden say beni.
Çevirenler: Ahmet Necdet-Gertrude Durusoy
Paul CelanKayıt Tarihi : 13.8.2014 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve derin bir acıyla ayrıldı bu dünyadan.
Büyük şairdi Paul Celan...
'söyledin sen Paul
:
“dünya geçip gidiyor” /
evdeki yılanlarla oynaştın,
korkusuz /
cennetimize taşıdın katilleri /
zamanın dudağından
emerek yıkıyordun /
bunca kıyım mahallini /
“ustalığına” rağmen ölümün /
herkesi aştığındandır /
:
şiire yürüyoruz Celan!.../...' (N.Erlaçin)
biliyorum bütün suç bu badem ağaçlarında
duy bak neler söylüyorlar
TÜM YORUMLAR (2)