Badem Şekeri.. Şiiri - İsmail Kurt

Konu:Hayat..

Büyülü tılsımdı sanki gözleri
Yeni girmişti daha on sekizindeydi
Şımarıktı ama cezbediciydi
Mahallede adını koymuşlardı badem şekeri..

Dünyaya caka satar,düğünlerde çıkar oynar
İncecik beliyle şahane göbek atar
Aşk defterine yeni isimler katar
Menekşe gibi zarifti badem şekeri..

O geçerken sesi keserdi mahallenin gençleri
Hangimize bakıyor diye kıskanırlardı birbirlerini
Göz süzmeleri,yutkunmalar hoşuna giderdi
Deli divane olurdu badem şekeri..

Karşıdan karşıya geçerken günlerden birgün
Araba çarptı badem şekerine
Aylarca hastanede yattı,dünyası karardı
Yürüyemez oldu dizlerinin üstünde..

Tekerlekli sandalyeye mahkum olmuş
Baktıkça aynaya haline acır olmuş
Geçen onca zamanda unutulmuş
Bir zavallı oldu badem şekeri..

Ne geleni vardı nede gideni
Nede pencerinin önünde bekleyeni
Kapısı çalınmaz oldu unutuldu evi
İçine kapanır oldu badem şekeri..

Sonra aylardan bir gün
Çalındı kapısı,kapıyı açtı şaşırdı
Yaşlı bir çift,ve onun gibi sakat bir delikanlı
Utandı,halinden gözlerini kaçırdı
İstemeye gelmişlerdi badem şekerini..

Uzun uzun düşündü içeride
Onun kısmeti buydu belkide
Daha bilmiyordu ismini bile
Evet döküldü ağzından ilk istemede..

O güzelliği olduğu zamanlar olsaydı
Hani o dünyaya kafa tutan
Sevdalı gençlerin çekişmelerinden zevk alan
Zamanlar olsaydı,bu adamın yüzüne bile bakmazdı..

Kendisine,bunu layık görmüştü,yüce Tanrı
Belkide bu son şansıydı
Belkide tutmuştu kıskananların ahı
Düşündü, tevbeler etti badem şekeri
Acımasız olmuştu hayatın dersi..