bir ağaç ki o asırların ağacı,
dalları sarmış koca yarım adayı,
her yıl erkenden ilk o açar,
beyaz çiçeğiyle, yeşil yaprağıyla
badem çiçeği.
bu defa da yine yanıldı,
açtı ilk gördüğü ılık güneşte,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
