Badem Çiçeğim Şiiri - Yunus Alp

En çok baharı severdin,
Badem çiçeklerini, birde yeşili
Sen benim badem çiçeğimdin,
Bense senin yeşil gözlü sevdiğin
Salıncaklar kurardın her sabah,
Gülücük saçan bakışlarla gözlerime
Gelsen görsen soldu o yeşil gözler.
Sevdamıza karakış iklimler indi
Yeni bir bahara çıkarken gidişinle
İçimde ısınan umutlarım,
Kaldırım taşlarında üşüdü.
Seni görme umuduyla köşe başları,
İçimde büyüdükçe büyüdü.
Şimdi o caddelerde sensizim.
Bakışların kalmış vitrin camlarında,
Ve hüzünlü bir veda busesi yanlarında
Son dokunan, deneyen sensin ümidiyle
Okşayarak baktım kadife bir çizmeye.
Bak yine sağanak olup yağdın düşüncelerime
Buz rengi yaşlar karasu olup indi ayaklarıma
Kaldırımlar kızar oldu bana kara gecelerde,
Sokak lambalarına sordukça ben seni
Görmedik diye boynunu büktü her biri.
Haberin var mı, bilsen düşüncelerimi
Senle yaşıyorum, gelmediğin gecelerimi.
Böylece kederle geçerken her anım
Dört köşe bucak sensiz her yanım.
Gittiğin günden beri yarım her uykum
Gelmeni istediğim rüyalara vurgun.
Ne yapsam ne etsem yollar kapalı
Sensizlik elem sensizlik acı kaplı.
Anladım tamam ettin sen o seferi
Ben gitmeden gelmeyeceksin geri.