evin vardı üç eri
birde uzatmalı çavuş
baba;
babamın dedesi.
mondoros serv
derken
hürriyet gidiveriyordu
elden.
büyük komutan
hazmedemezdi
savunmadan vazgeçip
taarruza geçmişti hemen.
Samsun
Amasya
Erzurum
Sivas
yüreklendi halk,
Ankara, başkenti
olmuştu taarruzun.
yandı Türk devriminin
sönmeyecek meşalesi
muhabere meydanında
kükredi sesler semalara
bu vatan için,
çocuklar için,
kanımızın son damlası
akmalı toprağa.
badem ağacını
badem ağaçlarını
kök saldırmaya.
bağımsızlığa
kilitlenmişti
yürekler.
bir ulusun
görkemli
zaferiydi
söylenenler.
taş üzerinde
taş kalmadı
Akropolisten
Efesten
başka
tarihin
izlerini taşıyan
kızlarağası hanı,
hamamlar,
bombalara direnen
kalelerin son taşları.
badem ağacı
badem ağaçları
yetmişti
30 ağustosları
anlatmaya
hala gölgesinde oturup
bu güzel vatanı
kurtaranları
saygıyla
anmaya.
30-08 / 09- 09 / 2006 -badem ağacı-
Nazan İzmirliKayıt Tarihi : 13.9.2006 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (1)