Badem Ağacı Şiiri - Gürkan Aydın 2

Sen hiç badem ağacı gördün mü hayatında
Şekilsiz, kara kuru bir ağaçtır zemheri ayında
Sıradan bir ağaçmış gibi geçer gidersin yanından ama
O kadar da mağrurdur aslında sen farkına varmasan da

Bahar geldiğinde morlar pembeler basar endamını
Rengarenk bir entari gibi sarar cılız bedenini
Tomurcuklar pıtır pıtır patlarken her bahar kollarında
Aslında hazırdır en güzel meyvelerini sunmaya doğaya

O kadar da bonkördür ruhunda aslında
Bire beş verir, on verir züğürt tadında
Kalır tadı damağında her bir parçasında
Şaşarsın anaçlığına bakınca endamına

Badem ağacı gibi olmalısın hayatın da
Yaşamalısın o kadar sade ve olgunca
Ama o kadar da dolgunca olduğunca
Büyümelisin karınca kararınca ve saygınca

Yüksek tepeleri karlar basar zamansızca
Akılsız başları kurtlar kapar amansızca
Bırak kalsın her şey kararında
Sessiz ve derinden yürüt yaşamını ağırlığınca

Var olmak kardeşidir yok olmanın
Anlamı da vardır elbet bir gün toprak olmanın
Üstüne badem ağacı diksinler toprağımın
Böylece her bahar ben yeniden doğarım

Açarım güzelliğince tomurcukların arasında
Basarım renklerimi yaşama tutunurcasına
Saygıyla eğilirim o ağacın karşısında sonsuzluk yolunda
Soldurursan onu , işte ben o zaman ölürüm…

Gürkan AYDIN