Öyle yorgunumki,
yıllarmı,yollarmı,kullarmı desem,
birde yaralı yüreğim,
kaç yara açılmış saymadım...
yinede düşmedim,ayaktayım,
yüreğim yangın yeri olsada,
Hayat ne oyun,nede masal
Kimi zaman tatlı bir tebessüm
Kimi zaman da,acı gözyaşları
Yeni bir yaşam doğan bebek
Birgün de ölümle beraber ayrılık
Yalan dünya yalan olmuş
İçi dışı bomboş olmuş
İnsanlıksa yok olmuş
Kederiyle kalan dünya
Adı üstüne yalan dünya
Mevsim ilkbaharınday dı,
Yaza geldi dayandı,
Binbir renkli çiçeğiyle,
Böceğiyle,yuvasında...
Gözlerini açamamış kuş dalda,
Doğmamış bebekler anne karnında....
Düşüncelerin,umutların,izlerin
Yarınlarda yankılanacak ses aksin
Neden hayatı suçluyorsun?
Bırak o içine yaşamı akıtabildiğince aksın
Gürül,gürül bir yaz sıcağında,
Çöl kavrulmuşluğunda serinletsin
Yalnız benim denizlerim koskoca
okyanuslara ulaşır.....sonsuzluğa,
masum ve tertemiz,dupduru,
baksan içindeki binbir türlü dünya alemini görürsün,
yoktur saklısı gizlisi,
hatta renk renk mercan kayalıklarında,
Sizde doğanın dilinden,
İnsanın bam telinden anlıyorsunuz...
Ne güzel...yaşama dair ne varsa....
Her şeyde sevgi yatıyor değilmi?
Özünde,varlığın,varlığında.
Sevgiyle bakarsan hep sevgi görüyorsun,
Aşk nefes almak gibidir.
Nefesler kesildiğinde aşk ta susar.
Sevgiyse sonsuzdur...
Gerçeği yaşandığında,
sonsuza kadar yol alır.
Çünkü sevginin varlığıyla,
Nedir aradığımız? bir kucak mutlulukmu,bir tutam sevinçmi?
Yoksa yılları alıpta giden masum sevgi ve gençlik mi?
Daha sevgiye doyamadan...sevgi acı vermemeli insana.
ayrılığıyla,acısıyla,imkansızıyla,çünkü imkanların içindeki sevgi,
sevgi değildir.Her zorda yetişir sevgi çiçekleri.
Kokusu,rengi,güzelliği apayrıdır,kardelenler nasıl zorlukta açabilmişse...
Memleket isterim,
dalı umut dolu,
budağı çiçek,
kardeşliğe birlik olsun.
Rüzgarı tohum saçsın,
bozkırlanmış dağlara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!