Ne anlatıyordu o gözlerinin derinliğindeki fısıltılar
Bir yardım çığlığı gibi ama sessizliğe bürünmüş bir acıdan ibaret
Anlayamıyorum anlatamıyorum
Acı veren bi hüzün
Ey sevgili
Rabbim şahidim ki
Gökte süzülen kar tanesi
Yaprağa tutunmaya çalışan yağmur damlası
Göğe uzanan ağaç
Sana olan bu sevgimin büyüklüğünün farkında
Neydi bu aramızda bitmek bilmeyen soğukluk
Üşüyorum sevgilim çok üşüyorum
O tutmaya bile kıyamadığın ellerim üşüyor
İki dudak arandan çıkacak olan
Tek kelime ile şifaya kavuşacakken
Sen sevgilim sen beni donmaya mahkum bıraktın
Kalbimde oluşan binbir parça
Hepsi senin eserindi
Duymuşsundur umarım
bu acının katliamını
Acı ve kıvranış birarada
Ne gülünç ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!