yeni bir eve taşındım görmeyin
pislikten geçilmiyor
bin yıl boya badana görmemiş diyeyim ben
siz iki bin deyin
boyadım elbette hem de en acelesinden
harcıalem olmaz benim renk tercihim
açık sarı veya krem gibi belirsiz kimliksiz
ya da hemen her evdeki gibi fildişi ya da kırık beyaz
net ve belirgindir rengim
ne kıvrılır ne sürünür öyle, kemiksiz
bir duvarım beyaz
bir duvarım siyah
beklediğim oldu elbet
halk mahkemesine çıkarıldım eyvah
kimi “böyle badana olmaz! ” dedi
kimi “olur mu böyle badana? ”
dedim ki “sen ne sürdün peki odana? ”
kimi bazı boyacıların adresini verdi
kimi aba altından sopa gösterdi
kimi ise bayağı zeki ve kurnaz
badanacılara hakaret çıkardı bu renklerden
bazısı bildiği renkleri önerdi
bazıları renklerin sertliğinden dertlendi
hepsini davet ettim eve
zira biliyordum ki böylesini görmemişlerdi
renklerle kavramları
kavramlarla gelenekleri
geleneklerle gerçekleri karıştırıyorlar
ve genelde bilmeden karşı çıkıyorlar
fikri olan da geldi olmayan da..
fikir ile zikiri karıştıran da
sabahın ilk ışıklarına dek tartıştık
kimi hak verdi
kimi bir iki sözden sonra kıvrılıp uyudu sözsüz çaresiz
bir kaçı ise ne söylediğinden ne söylendiğinden habersiz
elmalarla armutları karıştırmakta hâlâ yerli yersiz
ve sabahın alacasında
çay koymak için konuklara çıktım odadan
elimde sıcacık dumanları tüten çayla döndüğümde
hepsi suskun ve şaşkın bakınıyordu
zira her iki renk duvarımda günün ilk ışığı ile yıkanıyordu
ne siyah kalmıştı sert ve korkulu ne apaydın beyaz
ışıkla renksizliğin sevişmesinden
nurtopu gibi bir melezimiz doğmuş
adı da peşinen konmuş
melankolik gri
itiraz etmedi konukların hiç biri
çay tepsisini fırlattım pencereden
kim varsa odada acele çıkardım dışarı
rahar uyusun bizim sevimli haşarı
yarın alıp fırçamı girişirim işe
tüm evi boyarım inadına beyaz
buna kimsenin sözü olamaz
ayrıca olsa ne yazar?
tertemiz alnım gibi
yüreğim gibi beynim gibi açık net aydınlık
tüh tüh tüh
elemtere fiş kem gözlere şiş
değmesin nazar
beyaz tüm renkleri içerir fazlasıyla
ve elbette aydınlık karanlığı bozar
(28 aralık ’06)
Fuat EriçokKayıt Tarihi : 28.12.2006 14:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!