,
Bırakmışım kendimi kaderin kollarına,
Feleğin çemberinde savrulup duruyorum,
Ekmişim hasret,hüzün hayatın yollarına,
Bu güz rüzgarlarında kavrulup duruyorum.
Bakarım başkasında mutluluk katar katar,
Ben ise boşa kürek sallayıp duruyorum,
Herkes zevkten dört köşe yan gelmiş öyle yatar,
Bir yudum neş e için yalvarıp duruyorum.
Tutunacak dalım yok boşuna yaşıyorum,
Sığıntı bu dünyada ağlayıp duruyorum,
Mutluluktan zerre yok hüzünle taşıyorum,
Yüreğime kelepçe bağlayıp duruyorum.
Badı sabahı görmen kırağı yakar teni,
Herkesde pembe yanak kararıp duruyorum,
Al kırmızı güllerse tanımaz oldu beni,
Ben dikenler içinde sararıp duruyorum.
Hayatın hissesinden bana düşen hep cefa,
Bir çürük elma gibi dişleyip duruyorum.
Ölüme ramak kalmış bir gün sürersem sefa,
Bir saniyede olsa düşleyip duruyorum.
HAVVA KESKİN
.
Havva KeskinKayıt Tarihi : 17.8.2009 19:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

saygılarımla kutluyorum ...
selamlıyorum...
TÜM YORUMLAR (5)