Böyle mi olmalıydın?
Başına buyruk!
Yıktın bütün kendi değerlerini...
Yerle bir ettin tüm inançlarını...
Oysa sen,
Hep içine kapanıktın yıllarca!
Ne derdini söylerdin kimselere,
Ne acını paylaşırdın...
Gömerdin içine,
Sahipsiz ölüler gibi, sessizce.
Kimseler görmeden,
Kimseler duymadan...
Yıktın bütün değerlerini.
Yitirdin yıllarca didinerek ayakta tutmaya çalıştığın
Kahrolası saygınlığını...
Yerlere serdin inançlarını bir çırpıda...
Kırkından sonra açıldın arap atı gibi...
Aslında;
Ne yaman çelişkiler içindeymişsin!
Çok geç anladın...
Bad' el Harab - ül Basra! ....
İstanbul, 02.06.2006
Cahit KılıçKayıt Tarihi : 13.8.2006 17:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!