Bacımız Aynur Şiiri - Muammer Yalçın

Bilmem ki nasıl desem size bacım aynuru
Duruşunda asalet dili bülbül seslidir
Güneş misali parlar yüzü sanki Ay Nuru
Sanırsınız ki onu bir hurinin aslıdır

Hak nazardan saklasın güzeldir tüm halleri
Işıl ışıl yanıyor eşarbının pulları
Giyinip kuşanınca yeşilleri alları
Navruz çiçeği sanki öylesine süslüdür

Bazen dalar gözleri far misali uzunlu
Bazende efkar olur hep hüzünlü hüzünlü
Soran olursa derki neşem bu gün izinli
Bazen havası bozuk dumanlıdır sislidir

Yıllar çabucak geçti diye yüreği dağlar
Hala durulamamış deli çay gibi çağlar
O geçen dünlerini hatırladıkça ağlar
Maziyi düşünürken duyguludur hislidir

Aştığı tüm dağların ardına hasret kalmış
Ana bacı gardaşdan dördüne hasret kalmış
Düşmüş gurbet eline yurduna hasret kalmış
Galiba benim gibi oda bir Sivaslıdır

Madem aciz insanız olmaz hatasız insan
Ne mutlu ona layık edebildiysek lisan
Affetsin olduysa bir bilmeden sürçü lisan
Rabbim onu korusun hayır duam dostadır