Bacıma Şiiri - Halil Aydın

BACIMA
Yokluk, yoksulluk çektik bacım
En acısı da babamızı kaybettik
Ekmek tavşan biz tazı
Düştük arkasına
Veda ettik baba ocağına
Veda ettik tarlalarımıza toprağımıza
Veda ettik mezarlıkta yatanlarımıza
Düştük gurbetin yollarına

Ayrıldık biri birimizden
Gözyaşı dökerek
Rüzgârın önündeki yaprak misali
Savrulduk dört bir yana
Ayrılık için, için yaktı içimizi
Doyasıya yaşayamadık beraber
Dertleri sıra dağlar gibi sıralı
Yüreği yaralı bacım

Ne çabuk büyüdün ha bacım
Duydum ki, evlenecekmişsin?
Baba ocağında çile çektim
Mutlu bir yuva kuracağım demişsin
İstemesem de buruk bir duyguyla
Hayırlı olsun mutluluklar dilerim bacım

Çocuktuk evcilik oynardık
En iyi sen ev yapardın bacım
Duydum ki ev yapacakmışsınız
Harç tuğla taşımızsın ha bacım
Başınızı sokacak bir gecekondu yapmışsınız
Nasıl sevinmişsindir bilmemi bacım

Duydum ki hayata beraber yürüdüğün
Hayat arkadaşın yoldan çıkmış
Seni evli bir kadınla kandırmış
Sığdırmamışlar yuvana
Kardeşlerinin yanına taşınmışsın
Derdi sıra dağlar gibi sıralı
Yüreği yaralı bacım

Dertleri harman yaptık
Biri bitti, biri başladı
Dört kardeşimizi kaybettik
Gülmek istedik güldürmedi felek bizi

Alnımıza kara yazı yasılmış
Bir türlü silinmedi bacım
Derdi sıra dağlar gibi sıralı
Yüreği yaralı bacım

H.A