Gurbet aldı bizi bizden ayırır
Kim bilir halımız No’lacak bacım
Kimi sitem edip kimi kayırır
Dertli bu derdinden boğacak bacım
Mevsimler değişip yıllar gidiyor
Hasretin içimde yanıp tütüyor
Şu sabır taşlarım bir, bir bitiyor
Dereler çağlayıp dolacak bacım
Derdin söylemeyip saklayıp sardın
Ah çekip içinden durup ağladın
Şimdi çok uzakta bir yere vardın
Eriyip gül benzin solacak bacım
Dinle bak sözlerim bir nasihat al
Yılan zehir yapar arılarsa bal
Diyemem vebalin olur bur da kal
Sabret sen Hak yerin bulacak bacım
Giden gitti gayrı gel desen kabul
Altından toprağı taşı İstanbul
Bir ibret almaz mı arif olan kul
Yeşerip şu bağlar solacak bacım
Sitemkâr Âlim der; dönmem sözümden
Bir zerre kaybetmem asla özümden
Tut elimi bir bak, bir bak gözümden
Her damla bir derya olacak bacım
19.07.2003 CUMARTESİ
Bu Şiiri İstanbul da ikamet eden, küçük kız kardeşim MUAZZEZ’E
Yazdım. En içten sevgilerimle...
Ömür boyu sağlık, mutluluk ve esenlikler dilerim.
Kayıt Tarihi : 7.7.2006 08:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!