Bacım Şiiri - Münür Atakul

Seni bir göl kenarında bıraktım
Duru umutlarımla berrak
Ben sensiz zaman içinde aktım
Seni içimde taşıyarak
Olmaz hesaplar ödedim borçlandım
Seni örnek alıp
Üstelik sensizlikle savaşarak
Çocukken güvenmeyi sende tattım
Yürümeyi öğrendim sana tutunarak
Korkusuzluğunu yine ispat ettin
Azraille önce tanışarak
Yaprak yaprak ömür ağacımdan
Düşerken günler
Ben ağlıyorum sevdiğin türkülerde
Seni anarak
Şimdi nerdesin bilmem
Oralarda cennet varmı
Bağışla alay değil bu bir merak
Hayata açılan dört penceremin
Üçü senmişsin
Beni karanlıklarda koydun
Sensiz bırakarak
Onbirden birdin ama birdin
Herşeyi önce tattın hep birinciydin
Sen baba sen anne sen bir inciydin
Değerin yitti zannetme bahtım
Yok olsanda anılarınla kolum kanadımsın
Kırk yıllık dostum erken gidenim
Kadersizim başımda tacımsın
Mezarda ölüm aklımda unutulmazımsın
Yüreğimde sancımsın
Sen saatinden önce kalkmış
Yahya Kemalin gemisindeki gidenim
Sen acımsın
Sen yerine hiç kimseyi koyamadığım
Arayıp bulamadığım
Bacımsın

Matakul

17/10/2004 BACIMIN ARDINDAN