Bacım Şiiri - İrfan Korkmaz

BACIM

Artık gidiyorsun yolcusun yarın
Doğru konuş eğri oturma bacım
Seninle büyüsün edebin arın
Namusuna halel getirme bacım

Kıyamet kopup ta mahşer kurulsa
Özünü doğrudan çevirme asla
Bir damla su bile panzehir olsa
Harama parmağın batırma bacım

Kötü sözü yüreğinde saklama
Suçu örtme kabahati aklama
Düşman olsa kusurunu yoklama
Ondan alıp ona götürme bacım

İnsan melek değil mahlûk i beşer
Olgunlaşan yürek sabırla pişer
Olur ya gün gelir yanlışa düşer
Sözü başlamadan bitirme bacım

Düşersen hep kendi yağınla dağlan
İhlasla evine yuvana bağlan
Başını hep dik tut yüreğin sağlam
Gönlünü yaş yere yatırma bacım

Baş tacı et sevgi denen serveti
Devamlı olursa artar kıymeti
Fikrinden uzak tut kini nefreti
Besleyip büyütüp artırma bacım

Ayağın sağlam bas doğru yerde dur
Temeli güvenle hoşgörüyle kur
Zemin sağlam ise mutluluk olur
Edep i hayâyı yitirme bacım

Helalinden ye iç etmeden israf
Güzel huy erdemdir sular kadar saf
İnsanı küçültür yersiz büyük laf
Sırrını her yere götürme bacım

Sevginden hep Fatıma yı örnek al
Saygıdan Ayşe ol Ayşe gibi kal
Merhamet asiye Hatice’hilal
İffetle Meryem i hatırla bacım

Alın teri varsa kutsaldır kazanç
Sen sadece gönlünü hep eşine aç
Aç ki çirkine çirkefe olmasın muhtaç
Zor günü dar günü hatırla bacım

irfan korkmaz
13/10/2015