Bacaya Bakan Müdür Şiiri - Kazım Karagöz

Müdür bey bu gün erken çıkıyor odasına,
Sanki acelesi var bakmadan arkasına.
Sanki bir iş yapacak? Odada oturacak,
Camdan dışarı doğru uzun uzun bakacak.
Üstelik utanmadan odası en son katta,
Damdaki kemancımız olacak bize hatta
Kim bilir en son katın seyri ne hoş oluyor,
Manzarası mükemmel seyrine doyulmuyor.
İnsan biraz sıkılır, camdan her gün bakmaktan,
Bizden de çekinmiyor, el enseye atmaktan.
Ah şu ortaklar yok mu dediğimi tutsalar,
Şu adamı da bir gün bir sebeple kovsalar.
İyi müdür dediler oturttuk şu koltuğa,
Ne kadar da doymazmış, dışarıya bakmaya...
Haftada iki kere ya iniyor, inmiyor,
İşçiler ne haldeler ya biliyor bilmiyor.
Üç buçuk sene oldu fabrikayı açalı,
İki seneyi geçti, karları katlayalı,
Araştırma yaptırdık, pöh, fizibiliteymiş,
Bu bölgede bu işler, boşa kürek çekmeymiş...
Benim ısrarlarımla kuruldu bu fabrika,
Bir de kıymet bilseler, şu ortaklar antika!
Diyorlar ki efendim çok kar ediyormuşuz,
Müdürü kovalarsak düzen bozuyormuşuz! ..
Bilmiyorlar ki bunlar müdürden bir kurtulsak,
Ne karlar edeceğiz tüm ülkeye açılsak.

Yönetim kurulunda hep müdür konuşuldu,
Ortaklar ikna oldu müdür işten kovuldu! ..
Buldular yeni biri sanki ateş parçası,
Yüksek tahsil de yapmış gelsin kar patlaması...
Müdürü gezdirdiler şurası burasını,
En sonunda yukarda gösterip odasını.
Genç müdür kızdı hemen bu nasıl bir saçmalık?
Şu odaya bak hele oda değil kaçmalık! ..
Yaşı geçmiş birine iş verirseniz eğer,
Böyle bir oda kurar, oh, seyretmeye değer!
İşçilerden bihaber burda keyfine bakmış,
Umurunda olmamış, çalışmış çalışmamış...
Bu odayı taşıyın işçiye en yakına,
Ayağını denk alsın bakmam gözü yaşına!
Mahmut bey gerinerek işte müdürlük budur,
Bakın bundan sonraya kodu muydu oturtur...
Hiç vakit kaybetmeden odayı taşıdılar,
Çok acar bir müdürmüş göreve başlattılar.
Hakikaten azimli, çalışkan, özverili,
Her an işçi başında sanki işiyle evli! ..
Odası formalite oraya pek uğramaz,
Tezgahların başından hiç bir yere ayrılmaz.
Patronlar çok sevinçli müdürden çok memnunlar,
Bu azimle gidersek karlar bizi kovalar...
Müdür gerçekten iyi dört elle sarılıyor,
Bazı geceler bile fabrikada yatıyor.
Altıncı ayın sonu kar yarıya düşüyor,
Birinci yılın sonu zarara başlanıyor! ..
Müdür beyler panikte canhıraş uğraşmakta,
Morali de bozulmuş, herkese bulaşmakta! ..
İkinci yılın sonu tasfiye ediliyor,
Bunca emek ve umut heba olup gidiyor...

Ortaklar ah vah edip birbirini suçlarlar,
Herkes gözün ucuyla Mahmut Bey’e bakarlar.
Baş eller arasında bu nasıl olabilir?
Böylesi bir fabrika nasıl da batabilir?
Biz nerde hata yaptık geri dönüp bakalım,
Hele ayıp olmazsa ilk müdüre soralım.
Bir kaç gün iz sürerler beş saat ötesinde,
Zeytin bahçesi kurmuş müdür kendi köyünde.
Beş ortak üşenmemiş bir araca binmişler,
Beş saat yolculukla müdür beye gelmişler.
Müdür bey olan oldu senden özür dileriz,
Yalnız bir ricamız var senden izah bekleriz.
Bekliyordum sizi der bir gün gelecektiniz,
Birazcık yanılmışım üç beş ay geciktiniz...
Gidince varın bakın odamdan dışarıya,
Fabrikanın bacası yükselir yukarıya;
Ben odamdan her zaman dışarıya bakarken,
Bacayı gözetlerdim siz keyf çatar sanarken;
Duman azaldığında hemen acil inerdim,
Problemi anında büyümeden çözerdim.
Birimler arasında diyaloğu sağlardım,
Sorun ne ise çözer bağlantıyı kurardım.
Geri kalan zamanda eli enseye atıp,
Elimde kahve, çayla ufuğa bakıp bakıp,
Pojeler yapardım nasıl geliştiririm?
Stoktaki malları ne yapar eritirim?
Yeni müdür beyiniz o kadar çalışmaktan,
Bacayı görememiş işçiyle dalaşmaktan! ..
Yerime müdür değil bir çavuş bulmuşsunuz,
Müdürlük koltuğunu neden boş koymuşsunuz?
İşçiler de insandır ona ters teper tekdir,
Çalıştırmak istersen takdir edecen taktir...
Müdür bey ne olursun işi tekrar kuralım,
Yetkileri vererek ne istersen yapalım.
Müdür teşekkür eder bana değer verdiniz,
Gerçek bir emekliyim buraya dek geldiniz,
Size tavsiyem olsun iyi müdür kim midir?
Israr edin arayın bacaya bakan müdür?