Bacanağa Mektup Şiiri - Nusret Turan

Sevgili bacanağım Akif.
Ne biçim şaka yaptın?
Çekip gitmenin zamanı mıydı?
Ölümüne çok üzüldük.

Nasıl rahat mısın oralarda?
Rüyamda gördüm seni
Bir havuz başında oturuyordun
Elinde sigara, kaşların kalkık.

Canım bacanağım Akif
Hani seninle Antalya’ya gitmiştik.
Hatırladın mı GEYİK BAYIRI’nı?
Hani Alabalıkların bulunduğu yer.

Şimdi ben ona yakınım
Emekli oldum, yine çalışıyorum
Bana hep “Emekli Ol” derdin.
“Et” sendendi, “Ekmek” de benden

Bacanağım herkes sen değil
Etten vazgeçtik, ekmek vermezler,
Dünyada bölüşüm bence vicdansız
Belki de en iyisini sen yaptın

“Baldızı sorarsan gözleri nemli
Denize girmiyor sensiz
Oğlun Muzo koçlar gibi büyüdü
Tek arzusu özlemi sen

Bize geldiler bu yaz
Birlikte gezdik durduk
Bazen güldük, bazen ağladık.
Niçin çabuk gittin bacanak?

Neden öyle hız yaptın
Hani talebemdin, kurallara uyardın
Daha dün gibisin içimizde
Rahat uyu sen, canım bacanağım.

Değişen bir şey yok dünyada
Krallar yine kral, p...lar yine p...
Enflasyon canavarı iyice büyüdü
Bir trafik canavarı, bir o

Türkiye yine çok güzel
Kavga edenler çok
Malları bir türlü bölüşemiyorlar
Götüremeyeceklerini bile bile

Neyse boşverelim bunları
Canım bacanağım sen nasılsın?
Beni sorarsan bildiğin gibi
Deli-dolu gözleri sulu, mert.

Yalvardık yakardık gözyaşı döktük
Her giden gibi sen de gelmedin.
Bir isteğin var mı benden
Rüyama gir, çekinmeden iste AKİF

Bacanak yalvarmalar faydasız
Mümkün değil gelemezsin
Ama sen üzülme bacanak
Nasıl olsa biz geleceğiz.

Genç yaşta bizi yasa boğdun
Bir yerden çıkıp gelecek gibisin
Sen birkez öldün bacanak
Biz hergün ölüyoruz.

Seni Çok Seven Bacanağın