Bacalar Şiiri - Akın Akça

Göğün yükselttiği dağın tepesinde bacalar
var arkaplandaki kıpkızıl bulut geçişlerinin …

Orda biri var, ama ne insan, ne hayvan.
Bitki sever ve onu yer.
Su içer de ama üstüne.

Bilir, yağmur yağdığında ot üstüne, büyür orman.
Bir fazladan daha tetiklemeyi sever:
ve su içen bitkiyi yedikten
sonra bir bardak su içmeyi sever.
Böylece çıkarır ortaya gizil hışımını
Gölün Hanımefendisi’nin:

Sessiz karışımlar yine ışıldıyor.
Dev bacalar tütüyor;
Eteklerdeki insanlar uyurken, çalışırken.
Nadiren durur bacaların tütüşü.
Böyle olduğunda, emekleyen sabahlarda
çalışmaktadır çiftçi insanlar.

*
Nexus’la Xaran, ölümsüzlüğe ulaşmak istemiş,
başaramamıştı; hayaller çünkü elde ettiği
gerçek değildi, bir uyuşturucuydu.

Bunun için su içti, ek olarak ‘su içen bitkiler’e
- mideye indirirken onları, Xoran.

Böylece gerçeğin sarmalı değişmedi:
Aynı dantel; Xoran olmuştu Xaran.
Ama zaten saran dokuydu;
Kirk, öldüğü yerden kalkıp bu uçan
radyoaktif şeride sızmıştı
Xaran’ı durdurmak için.

*
Dağın eteğinde yaşamını sürdürenler ise
bilmiyor bunu -sürdürdükleri yaşamların
keşmekeşinde yakınıp duranlar
- hala tek tük
işleyen bacalar sayesinde yaşıyorlar.
Nefes aldıklarında bakışıyorlar.

Bazılarıysa var ki yeryüzünde manen çokça,
Yaşarlar dağın da tepesininin yukarısında.

Hem bundan habersiz etekte çapalayanlar;
Bacaların işleyişinden sorumlu dantelin
Ördüğü galaksi sarmalının dış kolundan da.

-
2. bölüm’de geçen Xoran karakteri ve Nexus, ‘Star Trek Generations’la alakalı
Sözü geçen bacalar; Bilim ve Teknik, Haziran 2005, s 41’deki bir resimden esin.