Artık gözlerim dudaklarımdan nefret ediyor;
Seni sevdiğimi söylediğim günden beri,
Gözlerim gözlerinle buluşmaz oldu...
İhtiras, o kadar güçlü duygu ki,
siyah saç. göz, kaş insanı daha çok ihtiraslandırıyor.
Leyla yapıyor bazen o başat,
o gülüşleri bir hayat veriyor ' Bekri'ye '
Aklımı başımdan alıyor o yar.
yüzünü görmem için saçlarını eli ile çekmesi,
Fuzuli bir şey yazmak istemiyorum aslında
Kaygusuz bir insan değilim esasında
Yunuslar gibi özgür olmak var amacımda
Karaca bir oğlan olsamda hayatımda
Ah met-etseler beni Yesevilik dalında
Derin bir sessizlik var etrafta,
Neden geldiğimi bilmiyordum bu anlamsız hayata,
Hayata tutunmak imkansız olmakta,
bu değersiz kalp saadetten kovulmakta.
Bir afet var karşımda gitar çalmakta,
Yari bir kainat kadar seviyorum,
Kendimden nefret ediyorum,
Yar daha fazla sevilmeye layık...
Hacet görmüyorum habibi mısralarıma dökmeyi,
Gönlüm, ne zaman vazgeçeceksin ondan söz etmeyi,
Aklın yolunu izlemeli, takip etmeli dini sevgiyi,
Huda sevgisi birdir sen ne yapacaksın beyhude serviyi.
Gönlüm, gördün ilahi aşkın kudretini,
'Velet'ler hazılanıyor sınava, bir at yarışı misali,
'Hoca deh-hani! 'bit kin veletlerin hali,
Nesi-mi kötü bu yarışın,örneği;
Bu ' Gül Şehri'n' tadını almadan gitmeleri.
Şimdi kazanmak herkesin 'Hayal-i',
Nedim bilmiyorum bu şiire başlarken,
Su dersem başlarım sözün bittiği yerden,
Fuzuli kadar rahat değilim yazarken,
Ya Rab! beni de kıl unutulmayan şairlerden.
İnsan hiç mi şiir yazamaz servisizken,
Yar benden zaman istemiş,
Zamanlar olmuş kardeşim,
Bu zaman içinde ölürsem ben,
Mezarımdır senin gamzelerin.
Yar benden yalnızlık istemiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!