Sonra gözlerinin dere yataklarında uyudum bir su gibi
Uyuştum
Parça parça yığıldım deniz olup
Derinlere çekildim
Tığın ucundaki ipte
Örgü örgü merdiven indim
Yarı aydınlık ışıkta
Gözyaşlarımı uladım
Silmek için karanlığı
Ağlayıp içini dökmek gerek
İçine birikmek boğulmak
Arada yolunmak
Yolunmak ne demek
Ham bir meyve gibi çürümemek için olmak
Olup olup kendini yolmak
Yüreğin açlığa tahammülü yok aslında
Fark edene fark edene
Sonra gözlerinin dere yataklarında uyudum bir su gibi
Uyuşup dinlendim
Parça parça yığıldım deniz olup
Daha fazla güneş dilendim
Çünkü beni çok öldürdüler
Üstüm beyaz bir kefenle kaplı
Lakin içimde bir bahar var
Daha bu dünyaya gelmemiş
Yaza emekliyorum
Bacaklarım tutmuyor daha...
Kayıt Tarihi : 28.8.2018 22:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/28/bacaklarim-tutmuyor-daha.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!