Annem öldüğü zaman çok küçüktüm,
Ve babam sattı beni henüz dilim bile
Dönmezken "temizle! temizle! temizle! " demeye
Artık bacalarınızı temizliyorum uyuyorum is içinde.
Küçük Tom Dacre var ya, ağladı, kıvırcık saçlarını
Kuzu sırtı gibi kırktıklarında, dedim ki ona
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Küçük Tom Dacre var ya, ağladı, kıvırcık saçlarını
Kuzu sırtı gibi kırktıklarında, dedim ki ona
'Sus, Tom! hiç takma kafana, başın çıplak ya
Biliyorsun kurum kirletemez artık olmayan saçlarını.'
İyi bir teselli tümcesiydi.
Finaldeki:
Herkes işini yaparsa gerek kalmaz ki kötülükten korkmaya dizesi de iyi bir mesajdı.Çeviri daha iyi olabilirdi. Fakat şiirin özü mükemmeldi...
'başın çıplak ya
Biliyorsun kurum kirletemez artık olmayan saçlarını.'
'Tanrı baban olsun, neşe de hiç gerekmez artık'.
'Herkes işini yaparsa gerek kalmaz ki kötülükten korkmaya'.
Bu şiir bu üç misrayı demek içindi bense
'Herkes İşini Yaparsa, gerek kalmaz ki kötülüklerden korkmaya.' İşin 'püf noktası' işte 'burası.' İşini, gerçekten, tam anlamıyla yapan 'insan' var mı? Anıyorum saygıyla şairi ve 'onun, bu güzel şiirini' 'günün şiirine' alanları da kutluyor,saygı ve sevgilerimi sunuyorum 'tüm okuycularla' birlikte.Dostlukla.(MŞ).
'Tom uyuduğunda, neler gördü düşünde!
Binlerce baca temizleyicisi,Dick,Joe,Ned Jack,
Onların hepsi kara tabutlara kilitlenmişti '
Çocuklar...Hezaman çocuklukları büyüklerce çalınan çocuklar. Nasıl da güzel anlatılmış dizelerde.
B. Bercht der ya ,'Karanlık Zamanlarda ' şiirinde :
***
Demeyecekler: Karanlıktı o sıralar.
Ama diyecekler:
Neden şairleri sessizdiler?****
Sesiz kalmamış şair. Görevini yapmış tüm duyarlığı ile. 'Şair olmak ,şairim demek' bu olsa gerek diyorum . Kutluyorum şiiri.Canı gönülden. Olmasın çocuklar, çocuk yaşında 'yetişkin' diyerek,saygılarımı bırakıyorum.
Bu şiir, şairin “Songs of Innocence” (Masumiyet Şarkıları) başlıklı kitabındandır. Yayımlanma tarihi bize dönemin sosyolojik yapısı hakkında ipuçları verir ki 1789’dur. Diğer bir deyişle, Fransız İhtilâl’ının gerçekleştiği ve İngiltere’de sanayi devriminin hızlandığı yıllarda yazılmıştır.
O dönem, çocuk işçilerin emeklerinin hem kentlerde, hem de madenlerde insafsızca sömürüldüğü bir zaman dilimidir. Güçlü bir toplumsal duyarlılığa sahip olan şairin bu çalışmasını zamanın aynasından yansıyan bir fotoğraf olarak değerlendirmek sanırım yanlış olmaz.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta