Baca Şiiri - Hüseyin Demircan

meğer hayata renk katar tabiat
eğer eyer vurma atar tabii at
burnuna istese nalı kondurma
durma sende ona ayakkabı at

kabı ateşe ko yağı kızarsın
sıçrar eşek o der kızar azarsın
aranıza girme istemem ama
şimdiden başlasan roman yazarsın

romanya sınavla verir ehliyet
iyi niyet ile işin ehli et
doldurt tüp bulmasın kabahat eşe
ateşe konmadan pişermi çiğ et

çIğ etrafa düşer bir sel taşkını
yapar kuşkusunu taşır şaşkını
istemez isen saf yerine konuş
konuş kızla haykır ona aşkını

o naaş kınından çıkık bir bıçak
sayesi oluştu şişleyip kaçak
demiş dostu polis takip ediyor
diyorlar peşinden yetişmez uçak

uç ak kar üstünde atarak takla
top oyna süt beyaz rengi yatakla
akla dans ediyor fikri gelmekte
neden gol olmasın seri atakla

ata klarnetmi utmu çalardı
dışarda dalgalar duvar yalardı
şimdinin köpeği pilav arıyor
düşmüyor kepeği ile yal ardı

ardışık sayılar bilmez ayısı
dolaşır bağlarda yerde kayısı
gece yerde yatar ethem enişte
işte güneş kadar vermez ay ısı

ayı sıtma gibi titreme nöbet
ile geçirmesi ne kötü ve bet
içmem için şurup bile verdiler
dilerim hep sürmez bu ilelebet

bu ile leb etme leblebi et de
olmaz belediye gözü diyette
diye tembih etme zorunda kaldım
hastamıdır nedir yemedi ette

ettehiyatüyü bilmezse kişi
şehir yeri olsun mutlak ek işi
zehirlenip gitti sobadan adam
bacanın yok idi iyi çekişi