Babil Kulesi Şiiri - Incognito

miracımdan yüzüm yanar
göklerde pineklerim
renklere sarılıp sarmalanan altın taraçaları düşlediğimde
miraç yüzümü yakar
ben de siyahıma bakmaya devam ederim
çirkinliğimi bulurum
hayatımın parçasında olmasaydı soyumdaki hayalet
dürüstçe söylerdim ki
ben en beyazıyım

kargaşa düşlemedim
katliamın ortasında doğurmadım kendimi
kaygılanmayın dediklerinde kıyametin ipek sicimleriyle
de oynamadım gizlice
renklere sarılıp sarmalanan altın taraçaları düşlediğimde
bir şekilde fark ettirmeden
miraç yüzümü kurutuyor
hudutlarını göstermek için birçok göz geçiyor
ben sizden değilim

perçinlediğim maskeler tutmuyor
her seferinde aynı yere varmak için yaptıklarım
masumca desem
hayatları da çalmadım
hepsi kendimin desem de
niye suçlanıyorum
renklere sarılıp sarmalanan altın taraçaları düşlediğimde
miraçla kül karasıdır ruh
gözlerimin en karası.