Babil Düşerken

Bu kadar onurlu olur bir ölüm,
Mezopotamya'nın en son kralı!
Babil bahçesinden kan damlar gülüm;
Anaların yürekleri yaralı...

Hülagü'den sonra en kanlı kavga!
Bir ulus ki ancak şerefle yaşar.
Ağaç kesilse de,yeşerir şıvga;
En güzel başaklar toprağa düşer...

Mezopatamya'da tarih yazılır!
Çölün bağrındaki karasu için.
Bir kral bir hırsız gibi asılır,
Devlerin bitmeyen korkusu için...

Halka zulüm diye verir savaşı,
Her ateş Basra'yı,Bağdat'ı yakar!
Toprağa düşerken kralın başı;
Şehadet parmağı havaya kalkar....

Babil bahçesinden dökülen kanlar
Kerbela çölünde bir devi boğar
Özgürlük adına biter yalanlar
Küllerinden yeni bir Babil doğar

Bu kadar onurlu olur bir ölüm,
Mezopatamya'nın en son kralı!
Babil bahçesinden kan akar gülüm!
Anaların yürekleri yaralı...