İlk defa sen anlatmıştın
Benim bir kişi olmadığımı
Çamlığın, derenin, çatın
Babil'in akşamına sevgili
Gözlerindeki mavzer bakışın
Ne bozgunlara düştüğünü
Kurtarmak için soyluca aşka
O kadar gerek duyduğunu
Tüm azametin toparlandığı
Akşamı indirmiştin saçlarına
Al götür yüreğimi der gibi
Uçsuz bucaksız dağ başlarına
Ellerinin gölgesi ayaklarımda
Umutsuz prangalar kuruyordu
Gözyaşlarındaki 'kal' çıpıntıları
Yurdumun sahiline vuruyordu
Şimdi gitme zamanı sevgili
Türkü söyle sen yalnız ırmağa
Çamlığını, akşamını Babil'in
Bir sabah anlatırım sana...
Kayıt Tarihi : 10.10.2001 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!