bir sürekli yolcuyu andırıyor, karıncalar ve zaman
omzundan fakir en yakın gövde
karınca gibisin sen – gözlerin dehlizleşince
tozun eskir, kalanlar elinden döküldüğünde
bir yok, bir var, sürekli ve dağılmayan uyku
verdiğin her nefes – peşin sıra sürüklenir
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta