medet umar dilenci
bir bekçi
kaf dağının eteğinde
beklemekte bir güzeli
bekler ki zaman gelsin
fark etmez ki geçer zaman
ve koşul
yoklukla koşulken
varlığın zerresi
intihar hepten
baktım, görmedim
sevmemek koşuluyla
ay katmerlendirdi güzelliğini
deniz sislendirdi gökyüzünü
sokak lambası tepemde
dinliyorum seni, kendimi
ne kırgınlıklarım varmış
ne umutlar
hoş, yalanınla sen haklı çıkardın
ben ses etmezdim
kırılacağından korkardım
hep kırılan benmişim meğer.
dilimde kahpesin
kalbimde başka
-güzeli sevmek zormuş-
tahtını paramparça eden padişahsın
hiç yoksulluk tatmamış
oysa ki elbette hakkındır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!