Babayağmur/özlem Şiiri - Mustafa Tatlıtürk

BABAYAĞMUR - II
(Güzelleme, özlem)

Bir güzel duygudur çeker yoluna
Dünyanın merkezî kal Babayağmur
Nerde olsak yine bitmez hasretin
Gönlümün yurdusun bil Babayağmur.

Gezdim çok diyarı gurbet elleri
Benzemez çiçeği bize gülleri.
Gelini kızında güzel benleri
Gülerken gözleri sel Babayağmur.

Sallanır başaklar eğiktir başı
Alnının teridir ekmeği aşı
Gurbet ellerinde dökeriz yaşı
Dikenleri bize gül Babayağmur

Arif olur ihtiyarlar heyeti
Muhabbeti hoştur tatlı sohbeti
Tüm yörede ilde söylenir meti
Aşıklar hep döker dil Babayağmur

Gariplik çöktüde yalnız başıma
Anılar çoğaldı geldi aklıma.
İştahsız yediğim iki lokmama
Azıcık tuz biber ol Babayağmur.

Bütün sevdiklerim yatar bağrında
İzleri var bostan'ında bağında.
Ana vatandan baba ocağında
Bize selamını sal Babayağmur.

Zamanım azaldı bilinmez halim
Gurbet ellerinde büküldü belim.
Çizgiler çoğaldı ağardı telim
Estir mezarıma yel Babayağmur.

Bulandı havalar başladı yağmur
Yapraklar savrulur yolları çamur.
Gövdemde sancı var yüreğim mahmur
Bozgunu efkâra sal Babayağmur.

Mustafa Tatlıtürk
Bozgun Aşık
13.Eylül2022