kar yağmasını bekliyorum bu şehre
toprak hasret yağmur ve geçişlere
mevsim çocuk gibi alıngan
sevgili kar içimdeki yangını yakan
bir şehirdir uzaktan bana göz kırpan
mutlu bir anıymış insanı yaşatan
oysa şimdi bende hep akşam
kabul etmesemde gitti sonsuza bir parçam
gelmez bilirim ne yapsam
ötelenmiş bir yas bana kalan
bir sırdaş bir parçam
hasret kaldı şehir koşuyor yağmura durmadan
kavuşmak çık aklımdan
üç sayfa yazdım kenarda zarfta duran
nerdesin gece ortasında deniz feneri gibi ışık tutan
bir parçam eksik hala kapanmayan
veda sözcükleri var aklımdan çıkmayan
birde sen bir parçam kocaman
ve bir adam büyümekten aciz kalan ...
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 23:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
14.10.2023 elveda baba...