Babaya Sitem Şiiri - Tuncer Türkdoğan

BABAYA SİTEM

Seni seçmek benim fikrim değildi
Pençeni gösterdin başım eğildi
Öfken gönlümdeki sevgiyi sildi
Gönül deryasına daldım mı baba?

“Namus” dedin mapus gibi yaşattın
“Töre” dedin dört yanımı kuşattın
Şehirle arama giren Sırat’tın
Sen hiç yaprak gibi soldun mu baba?

Okula vermedin kaldık kör cahil
Ne internet bildik ne yabancı dil
Bu lanet şehirde şimdi sersefil
Kalmanın hüznünü bildin mi baba?

Yaprağım döküldü dalım çürüdü
Yüreğime nefret suyu yürüdü
Dört yanımı çaresizlik bürüdü
Hiç bıçak sırtında kaldın mı baba?

Çalışmadın,üretmedin,satmadın
Hayat iksirine emek katmadın
Feleğin yüzüne tokat atmadın
Varlığın sırrını buldun mu baba?

Galata’da meyhaneydi vatanın
Dostu oldun kaldırımda yatanın
Azabısın mezarında atanın
Hayattan dersini aldın mı baba?

Vakit erdi artık ben de babayım
Evlat sevgisiyle yüklü bir çayım
Onlar yıldız ise ben ulu ay’ım
Sen hiç bize ışık saldın mı baba?