Babaya Özlem Şiiri - Yahya Yahşi

Beni habersizce terk edip giderken,
Şu yalan dünyada,
Arkandan bile bakamadım.
Son defa sarılamadım.
Çünkü yoktun…
Çoktan gitmiştin. ardında sana ait ne varsa
Hepsini bırakıp gitmiştin.
Bir elveda bile demeden, diyemeden,
Sessizce uçup gitmişsin.
Oysa o kadar hasretim ki! Sana
Ellerine, kokuna, kızım deyişine
Ama şimdi yoksun. Yoksun…
Bu hüzün şehri aldı seni benden.
Bir elveda bile diyemeden gittin. gittin.
Oysa ne umutlarla, sevinçle gelmiştim.
Ben bu şehre.
Bir elimde diploma bir elimde fotoğrafla
Nerden bilirdim ki!
Kara toprağın seni benden aldığını,
Ebedi aleme gittiğini,
Bilemedim. Anlayamadım.
Son defa göremedim seni, göremedim…
Sensizlik o kadar acı ki!
Sensiz çok yalnızım.
Çaresiz yorgun.
Sen benim kolum kanadımdın.
Şimdi ise Ne kolum var ne kanadım.
Çünkü sen yoksun…
Giderken vasiyet etmişsin babam,
Kızım okulunu bitirsin diye.
Ben mezun oldum babam!
Senin istediğin gibi.
Rahat uyu babam rahat uyu.
Ben çok güçlü bir kızım.
Çünkü ben senin kızınım babam, senin.
Ama seni çok özledim.
Söz vasiyetine uyup,
Onurumla yaşayacağım,
Dimdik durup, hayata sarılacağım,
Seni sonsuza dek kalbimde taşıyacağım
Canım babam.
Gülhan Karateke/Adana