Babaya Mektup Şiiri - Şairsel Şiir

Umuttu sadece hastane kapısında beklemek
Gönlümü dar etmedim ömür beklerdim
Ve işte zaman geldi
Sabahın erken saatleriydi
Bir doktor yaklaştı
Kısık bir ses ile başınız sağolsun dedi
Özür dilerim babam
Kendimi tutamadım ağladım
Feryadım hastane duvarlarında yankılandı
Hatırlarmısın çocukken birşey olunca
Koşar gelir sana anlatırdım
Sen başımı omzuna alır saçlarımla oynar
Ağlama derdin
Ben senin ölümünü şimdi kime anlatayım
Başımı kimin omuzuna koyup
Kim anlar ki söylesene senden başka

Sen gitmedin dimi babam
Karşımda duruyorsun
Sinirli bakışların arasında
Bana kıyamayan gözlerle bakıyorsun
Ordasın işte en sevdiğin kanepede oturmuş
Bizleri izliyorsun
Ağlamayın diyorsun
Ben ölmedim buradayım
Babam canım babam
Ben artık bayramları sevmeyeceğim
Çünkü sabah uyandığımda kimin elini öpecem
Kimden bayram harçlığımı alcam
Hayattan yorgun düşüp
Kimin omzuna bir dağ gibi yaslanacam
Anneme de birşey diyemiyorum
Çünkü o beni senin anladığın kadar anlamıyor
Ben sana anlatıyorum işte
Özledik seni
Annem abim ablam tüm ailem seni özlüyoruz
Gece karanlık ay parlak
Düşünüyorum da acaba sen
Gök yüzünde biryerlerde misin

beni boşver
sen nasılsın baba