Babasız yaşamak Şiiri - Bayram Ataç

Çarşıdan döner herkes, poşeti var elinde
Babasızlığın hüznü, buruk düşer dilimde
Düşlerim sürüklendi, gözümdeki selimde
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Tebessümü ararım, aynalarda bulunmaz
Acınla boşalan yer, asla bir daha dolmaz
İçinde volkan patlar, kimselere duyulmaz
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Dışarda herkes güler, içimden sızı geçer
Çekilmez bir acıda, felek hep beni seçer
Kalan resim elimde, sanki yüreğim göçer
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Hiç bir derdim yoktu, sen ölmeden öncesi
Kalbimde bitmez özlem, dinmez oldu acısı
Daha bayram gelmeden, içte başlar sancısı
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Gözüm mezar taşında, ciğerim korla yanar
Bir yetim yüreğine, umut konmadan donar
Başka kapıya bülbül, bizede baykuş konar
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Bayram şekeri tatsız, gülüş solgun oluyor
O eski bayramlardan, hep bir anı duruyor
Zalim felek bir kula, vurdukça hep vuruyor
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Masada kahve eksik, sandalye kaldı boşta
Hangi yürek dayanır, böyle küçücük yaşta
Rüyalarımda ruhum, bitmeyen bir savaşta
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş

Üstündeki güllerin, solduğu son baharda
Çok sabahlar uyandım, yattığın o mezarda
Kavuşacağıs babam, mahşerdeki huzurda
Babasız yaşaması, bir evlada ne zormuş