Babasının Kızı Şiiri - Necdet Erdem

Bir kez daha kapattın kapılarını çekip gittin hayallerinide alıp yanında...
Bir kokun kaldı nemli duvarların da odamın...
Oda kalmaz senin gibi çekip gider üç beş güne kadar...
Yine ben ve duvarlar...
Bakışır dururuz...
Gömülür bakışmalarımız maviliğine gökyüzünün...
Yeşilinde kaybolur tenler...
Caddelerinde karanfil kokan şehir...
Ey gülüşüne cihan değişilmeyen güzel kız...
İsminin anlamı gibi; yine mi Baba'nın kızı olmaya gittin kapatırken kapıları...